Kaplica Dusz Czyśćcowych – neoromańska, proj. L. Schneidera, zbudowana została w roku 1906, bogato zdobiona malowidłami na ścianach i sklepieniu. W kaplicy stoi ołtarz nad którym fresk przedstawiający Chrystusa w koronie, a u Jego stóp dusze cierpiące w czyśćcu. Kaplica nie jest częścią założenia i stanowi zakończenie drogi różańcowej, gdzie pielgrzymi modlą się za dusze w czyśćcu cierpiące.
Źródło:
i M.Kuchciak. Inny opis : Kaplica końcowa – Dusz Czyśccowych powstała w latach 1904-1909 (poświęcona w 1906 roku) w stylu neoromańskim.
Budowlę z czerwonej cegły, z dodatkiem żółtej i zielonej cegły, glazurowanej, dekorują ceramiczne płytki oraz detale architektoniczne z czerwonego i jasnego kamienia; kryty dachówką, zwieńczony jest blaszaną sygnaturką. Elewacje kaplicy urozmaicone są oknami w kształcie biforiów, niszami w kształcie triforiów, rzędem półkoliście zamkniętych okien i arkadek oraz fryzem z ceramicznych płytek z motywami roślinnymi.
Sklepienia i pilastry we wnętrzu pokrywa bogata malarska o motywach ornamentalnych i figuralnych. Jeden z aneksów, oddzielony metalową balustradą, pełni rolę "prezbiterium", w którym znajduje się przylegający do ściany drewniany ołtarz, bogato zdobiony metalowymi ornamentami. Znajduje się w nim płaskorzeźba przedstawiająca Czyściec z tronującym powyżej Chrystusem, któremu towarzyszą Maryja i anioł. Kaplica jest dziełem zespołu artystów: śląskiego architekta Ludwiga Schneidera, wrocławskiego rzeźbiarza Johannesa Baumeistera oraz malarza Richarda Richtera z Kłodzka.