Kościół jako budowla barokowa powstał w latach 1686-1704 początkowo wg. proj. Giovanniego Battisty Quadro realizowanego od 1693 pod kierunkiem budowniczego Michała Kleina z Nysy. Wcześniejsza budowla uległa zniszczeniu podczas walk z husytami w 1421r. Remontowany po pożarze w 1711-1712, restaurowany w 1852, w 1864 powiększony o kruchtę zachodnią. Jest to duża trzynawowa bazylika z emporami umieszczonymi ponad nawami bocznymi. Prezbiterium zamyka półkolista apsyda. Całość nakrywają sklepienia kolebkowe z lunetami. Wnętrze posiada bogate, jednolite wyposażenie z czasów budowy. Godny uwagi jest drewniany posążek Tronującej Madonny, pochodzący z pocz. XIII wieku oraz ołtarz główny z 1716 dzieło J. Richtera z Wrocławia oraz prospekt organowy z 1759 dzieło Hansa Hartmanna z Barda. Ołtarze boczne i rzeźby wykonał L. Jaszke w 1777 natomiast obrazy Jan Liszka. W zakrystii znajduje się wiele cennych naczyń kościelnych i szat liturgicznych z okresu XVI-XVIII w.
bonczek/hydroforgroup/2005 - "Zabytki Dolnego Śląska" -1962
Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska 2005